قوله تعالى: و إذا سمعوا و چون شنوند، ما أنْزل إلى الرسول آنچه برسول فرو فرستادند، ترى أعْینهمْ تو بینى چشمهاى ایشان تفیض که آب مىریزد من الدمْع از اشک، مما عرفوا من الْحق از آنچه بشناختند از حق، یقولون همى گویند: ربنا خداوند ما! آمنا ما بگرویدیم، فاکْتبْنا مع الشاهدین (۸۳) ما را در گواهان خویش نویس. و ما لنا و چه رسید ما را، لا نوْمن بالله که بنگرویم بخداى و ما جاءنا من الْحق و بآنچه بما آمد از راستى، و نطْمع و امید میداریم أنْ یدْخلنا ربنا که در آرد ما را خداوند ما، مع الْقوْم الصالحین (۸۴) با گروه نیکان.
فأثابهم الله بایشان داد خداى، بما قالوا بآنچه گفتند جنات بهشتهایى، تجْری منْ تحْتها الْأنْهار میرود زیر درختان آن جویهاى روان، خالدین فیها جاویدان در آن و ذلک جزاء الْمحْسنین (۸۵) و آنست پاداش نیکوکاران.
و الذین کفروا و ایشان که بپائیدند بر کفر خود و کذبوا بآیاتنا و دروغ زن گرفتند رساننده سخنان ما، أولئک أصْحاب الْجحیم (۸۶) ایشاناند دوزخیان و کسان آتش.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، لا تحرموا حرام مکنید، طیبات ما أحل الله لکمْ این پاکها که الله شما را حلال کرد، و لا تعْتدوا و از اندازه در مگذارید، إن الله لا یحب الْمعْتدین (۷۸) که الله دوست ندارد از اندازه در گذرندگان.
و کلوا و میخورید مما رزقکم الله از آنچه الله شما را روزى کرد، حلالا طیبا گشاده پاک و اتقوا الله و پرهیزید از خشم و عذاب خداى الذی أنْتمْ به موْمنون (۸۸)، آن خداى که باو گرویدهاید.
لا یواخذکم الله خداى شما را نگیرید، باللغْو فی أیْمانکمْ بلغو که در میان سوگندان شماست و لکنْ یواخذکمْ لکن شما را که گیرد، بما عقدْتم الْأیْمان بآن گیرد که بزبان سوگند خورید و بدل در آن آهنگ سوگند دارید، فکفارته کفارت آن سوگند و سترنده لائمه از سوگند خواره، إطْعام عشرة مساکین طعام دادن ده درویش است، منْ أوْسط ما تطْعمون أهْلیکمْ از میانه آن طعام که اهل خویش را میدهید، أوْ کسْوتهمْ یا پوشیدن ده درویش، أوْ تحْریر رقبة یا آزاد کردن گردنى برده مسلمان فمنْ لمْ یجدْ هر که ازین سه هیچیز نیابد، فصیام ثلاثة أیام سه روز روزه دارد، ذلک این چهار آنچه کردید کفارة أیْمانکمْ کفارت سوگندان شما است إذا حلفْتمْ که سوگند خورید، و احْفظوا أیْمانکمْ و سوگندان خویش را میکوشید، کذلک یبین الله لکمْ آیاته چنین که هست پیدا میکند خداى شما را سخنان خویش و نشانهاى پسند خویش، لعلکمْ تشْکرون (۹۸) تا مگر آزادى کنید.